ارزش صادرات جهانی محصولات غذایی دریایی در سال ۲۰۱۶ به ۱۴۲ میلیارد دلار رسید
بر اساس تازه ترین گزارش سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو)، سالانه حدود ۹۱ تا ۹۳ میلیون تن از انواع آبزیان در جهان صید میشود و ارزش صادرات محصولات غذای دریایی که از بیش ترین سطح خرید و فروش در جهان برخوردار است، در سال ۲۰۱۶ به ۱۴۲میلیارد رسید.
به گزارش نمایندگی فائو در ایران، گمانه زنی های این سازمان نشان می دهد، سالانه حدود ۲۶ میلیون تن از انواع آبزیان به صورت غیرقانونی، گزارش نشده و بی قاعده (IUU) در اقیانوسها صید می شود که این امر عملا موجب آسیب به اکوسیستم های دریایی و اخلال در مدیریت پایدار شیلات در سطحی بین المللی شده است.
این در حالی است که هم اکنون اقداماتی به رهبری فائو برای تعیین استانداردهای مورد توافق بینالمللی که میتواند به تدوین برنامه اسناد صیادی منجر شود، در حال انجام است. هدف از این اقدام بیرون آوردن، محصولات صید های غیرقانونی از قفسه های فروشگاه ها و سفره های مصرف کنندگان است.
اخیرا پیش نویس «دستورالعملهای داوطلبانه درباره برنامه اسناد صیادی» که حاصل پنج سال مذاکره مداوم است، وارد مرحله نهایی شده و هماکنون پیش نویس آن آماده تصویب تمامی اعضای فائو درکنفرانس دوسالانه حکام این آژانس سازمان ملل، درتاریخ ۳ تا ۸ جولای ۲۰۱۷ (۱۲ -۱۷ تیر ۱۳۹۶) است.
پس از تصویب این دستورالعمل ها در کنفرانس مذکور، آن ها به عنوان «استانداردهای طلایی» بینالمللی برای دولت ها و صاحبان کسب و کار عمل خواهند کرد تا نظام هایی برای رهگیری صیادی از نقطه صید تا سراسر زنجیره غذایی – از «دریا تا سفره» – ایجاد کرده و از ورود محصولات صید شده غیرقانونی به بازار جلوگیری کند.
برنامه اسناد صید، رهیافتی برای کاهش تجارت آبزیانی که به صورت غیرقانونی صید شدهاند، ارائه میکند. بر اساس این برنامه در گام نخست، مقامات دولتی، قانونی بودن صید ها را تایید کرده و اقدام به صدور مجوز حملونقل می کنند؛ سپس این اسناد به همراه آبزیان صید شده در بازارهای داخلی و بینالمللی ارائه میشود. در بازارهایی که برنامه اسناد صید مورد استفاده قرار می گیرد، تنها آبزیانی که دارای مجوز معتبر هستند، میتوانند صادر شده و یا خرید و فروش شوند.
صید غیرمجاز، فراتر از میزان تعیین شده، صید گونه های حفاظت شده، و استفاده از انواع ابزارهای غیرقانونی در میان شایع ترین جرائم حوزه صید غیرقانونی، گزارشنشده و بی قاعده (IUU) به شمار می روند.
این نوع اقدامات نه تنها در مجموع صنعت جهانی غذای دریایی را تضعیف میکند، بلکه بالاخص برای میلیونها انسان در سراسر جهان که معیشت و منبع حیاتی شان برای تأمین پروتئین و ویتامین وابسته به صیادی است، میتواند فاجعه برانگیز باشد.