درخت انجیر از زمان‌های قدیم وجود داشته و از آن استفاده زیادی می‌کردند. در تورات از این درخت نام برده شده است. مسلمانان به آن میوه بهشتی نام داده اند. برداشت میوه انجیر اغلب دوبار درسال انجام می‌گیرد بار اول در تابستان و بار دوم در پاییز، معمولا برداشت پاییز را برای خشک کردن انتخاب می‌نمایند.

میوه انجیر تعرق آور، تب بر و تقویت کننده بوده است و برای بیمارانی که دوران نقاهت را می‌گذارانند بسیار مفید است. انجیر تقویت کننده دستگاه گوارش بوده و سوء هاضمه را درمان می‌کند.

خوردن انجیر موجب تقویت کبد و مهم‌تر از همه انجیر ضد سرطان است. برگ‌های درخت انجیر دارای خواص ملین، ضدعفونی کننده و در درمان سریع زخم‌ها به کار می‌رود.

شیره درخت انجیر برای درمان بیماری‌های پوستی و رفع زگیل‌ها و میخچه‌ها مفید است. و با آغشته کردن شیره آن به موها مانع از ریزش مو می‌شود. برای درمان ناراحتی‌های تنفسی به مقدار سه فنجان در روز از دمکرده انجیر خشک استفاده کنید.

برای تهیه دمکرده ۲۰گرم انجیر خشک و۲۰گرم مویز را با هم ترکیب کنید و با یک لیتر آب جوش به مدت نیم ساعت با حرارت ملایم دم کنید و میل نمایید. 

احتیاط در مصرف

انجیر برای کبدهای ضعیف مناسب نیست و افرادی که کبد ضعیف دارند باید انجیر را با گردو بخورند زیاده روی در مصرف انجیر تولید نفخ شکم و اسهال کرده و برای چشم نیز مضر است. 

مهم‌ترین مواد موثر دارویی انجیر

میوه‌ها: ویتامین A,B,C,D پروتئین واملاح مختلف و یک الکالوئید ناشناحته، قندها

برگ: آنزیم مختلف (پروتئاز- لیپاز- و دیاستاز-) ترکیبات فیکوسین ،برگاپتین، پزورالن و روتین

شیرابه: املاح معدنی، پکتین، گلوکز، اسیدمالیک و آنزیم‌های پروتئولیتیک وآمینولیتیک.