به گزارش سلامت نیوز ، دکتر آزاد عمرانی، در ارتباط با محصولات تراریخته یا دستکاری شده ژنتیکی اظهار کرد: بنابر مقالات معتبر علمی، تولید بیش از ۲۰ هزار محصول دستکاری شده ژنتیکی یا تراریخته در دنیا گزارش شده است که شامل محصولات زراعی، باغی، سبزیجات و حتی آبزیان نیز می‌شود.

اما از بین ۲۰ هزار محصولات تراریخته، تنها ۴۰۰ مورد از آنها که محدود به چهار محصول ذرت، سویا، کلزا و پنبه هستند توانسته‌اند مراحل ارزیابی ایمنی و سلامت و ارزیابی‌ زیست محیطی را سپری و وارد بازار تجارت شوند.

وی با بیان اینکه بسیاری از محصولات تراریخته ارزیابی ایمنی سلامت و زیست محیطی را کسب نمی‌کنند بنابراین نمی‌توانند وارد بازار ‌شوند، افزود: محصولات تراریخته نیازمند ارزیابی‌ های همه جانبه و طولانی مدت ایمنی زیستی هستند.

عمرانی ادامه داد: این ارزیابی‌ ها در تمام کشورها انجام می‌شود و بسیاری از کشورها بر اساس همین ارزیابی‌ ها مصرف و واردات محصولات تراریخته را هر ساله کاهش می‌دهند.

وی خاطر نشان کرد: ایمنی زیستی در زمینه محصولات تراریخته چهار مقوله شامل واردات، تولید، ترانزیت و مصرف را مورد بررسی قرار می‌دهد. بنابراین ممکن است محصول تراریخته را وارد کشور کنیم و برای مصرف دام‌ها در بازار مورد استفاده قرار دهیم.

ارزیابی سلامتی محصولات تراریخته در ایران

دکتر آزاد عمرانی گفت: در حال حاضر در کشور ما تولید محصولات تراریخته انجام می‌شود. در سال ۸۳ حدود ۴ هزار هکتار از اراضی برنج کشور تراریخته شده‌اند و این در حالی است که هنگامی که برنج تراریخته وارد محیط زیست می‌شود توسط باد، حشرات و پرندگان به سایر نقاط کشور منتقل و امکان آلوده شدن سایر نواحی نیز وجود دارد.

عمرانی اضافه کرد: در ارزیابی‌ هایی که در کشور ما وجود دارد به هیچ عنوان الزامات یا پارامترهایی که حدود ۷۵ آزمایش‌ است و مجموعا هزینه نزدیک به ۱۰۰ میلیون دلار دارد انجام نمی‌شود. حدود ۲۰ سال است که محصولات تراریخته همچون برنج تراریخته وارد سفره مردم کشور ما می‌شود؛ در حالی که آزمایش‌ های لازم برای آنها صورت نگرفته است.

ماجرای پنبه تراریخته وارداتی

عضو هیئت رئیسه انجمن ارگانیک ایران گفت: در مورد پنبه تراریخته شده، اذعان شده که این پنبه وارداتی است و اسنادی که توسط کمپانی تولید کننده ارائه شده، کافی نیست چراکه مبحث سلامت مردم بسیار حائز اهمیت است. بنابراین ابتدا باید راستی‌ آزمایی شود و تمام ارزیابی‌ ها در ایران نیز انجام شود.

وی با اشاره به اینکه برخی از مدیران دولتی که از محصولات تراریخته دفاع می‌کنند، گفت: در صورتی که در قانون متقاضی باید یک شخص حقیقی یا حقوقی غیر دولتی باشد، هنوز مشخص نیست متقاضی پنبه تراریخته در کشور ما چه فرد یا شرکتی است تا پاسخگو باشد.

همچنین دولت اصلا نباید در این مسئله دخالت کند و باید ناظر و مجری قانون باشد.

مصرف محصولات تراریخته در کشور برخلاف روند جهانی است

عمرانی خاطر نشان کرد: حدود دو دهه است که محصولات تراریخته را در کشور وارد می‌کنیم اما توجه نداریم که مصرف جهانی محصولات تراریخته به چه صورت است.

عضو هیئت رئیسه انجمن ارگانیک ایران ادامه داد: محصول تراریخته به این معنا است که تغییر ژنتیکی به صورتی انجام گرفته که به طور طبیعی انجام نمی‌شود بنابراین هنگامی که با محصولی مواجه می‌شویم که به صورت طبیعی در صنعت وجود ندارد نباید مکانیسم ارزیابی آنها هم همانند محصولات طبیعی باشد.

وی گفت: در اروپا بخش عمده‌ای از محصولات تراریخته وارداتی صرف تولید سوخت‌های زیستی و به صورت کنترل شده صرف تغذیه دام‌ها می‌‎شود.

این در حالی است که محصولات تراریخته در کشور ما به صورت روغن خوراکی، فرآورده‌ های سوسیس و کالباس، ذرت و سویا استفاده می‌شود.

لزوم وجود برچسب روی محصولات تراریخته

عمرانی تاکید کرد: لازم است لوگو و جدول آنالیز ریسک به صورت برچسب مشخصی روی محصولات تراریخته شده وجود داشته باشد تا مصرف کننده در کشور ما با آگاهی کامل از فواید و مخاطرات محصولات تراریخته نسبت به خرید این محصولات اقدام کند.

این متخصص بیوشیمی محیطی ملکولی گفت: در کشورهایی مانند آلمان، سوئیس و فرانسه که تولید کننده بذرهای محصولات تراریخته هستند تولید محصولات تغییر یافته ژنتیکی متوقف و مصرف انسانی آن نیز بسیار کاهش یافته و به حد صفر رسیده است.