دکتر لیلا مامنی، رئیس بخش نانوتکنولوژی کشاورزی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی و مسئول پروژه نانوسیلیکا با اشاره به اینکه سیلیس یک ماده مهم صنعتی است که به شکل نانوذرات سیلیس، یکی از کاربردی‌ترین مواد شیمیایی به عنوان کاتالیست است، گفت: استخراج نانو ذرات سیلیکا با درجه خلوص بالا از زایدات برنج یک روش مقرون به‌ صرفه برای تولید این محصول از دورریزهای کشاورزی است؛ چرا که کاه و به‌ ویژه سبوس برنج از جمله مواد خام کشاورزی هستند که دارای مقادیر بسیار بالایی سیلیکا هستند.

وی افزود: این روش جدید تولید نانوسیلیکا که بر اساس شستشوی دورریزها در مراحل مختلف صورت می‌گیرد، علاوه بر صرفه‌ جویی اقتصادی و تولید با ارزش افزوده، حل مشکلات دفع این زایدات به عنوان پسماند و جلوگیری از آلودگی محیط زیست را نیز به همراه دارد.

مامنی اظهار کرد: از نانوسیلیکا در زمینه‌ های مختلف پزشکی، دارویی، غذایی و کشاورزی استفاده می‌شود و در حال حاضر این تیم تحقیقاتی در مرحله پایه‌ ریزی پایلوت نیمه‌ صنعتی قرار دارند و منتظر حمایت‌ های بخش خصوصی هستند.

بر اساس اعلام پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی، مصارف کشاورزی (ریزمغذی در گیاهان)، مصارف پزشکی و دارورسانی، تهیه نانوبیوسنسورها و قطعات الکترونیکی بسیار حساس، تهیه نانوکاتالیزورهای صنعتی و تهیه نانوکامپوزیت‌ های پلیمری، سرامیکی و فلزی و مواد عایق الکتریکی، تهیه و تولید بتن‌ های آب‌ گریز و مصالح ساختمانی از جمله کاربردهای این فناوری است.