سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به عنوان مرکز علمی و پژوهشی وزارت جهاد کشاورزی بوده که موضوع‌های مطالعاتی مختلف را پیگیری می‌کند. این مرکز دارای بخش‌های گوناگون و مؤسسات تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر؛ تحقیقات گیاه پزشکی کشور؛ تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی؛ پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی، مرکز ملی مدیریت منابع ژنتیکی کشاورزی و منابع طبیعی و.... است.

یکی از بخش‌های مطالعاتی این سازمان «رستنی‌ها» است. این بخش تا سال ۱۳۴۵ خورشیدی در ساختار مؤسسه تحقیقات آفات و بیماری‌های گیاهی (مؤسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور فعلی) بخش مستقلی که وظایف تحقیق در زمینه رستنی‌های ایران را عهده‌دار باشد، وجود نداشت. در این سال در تشکیلات جدید مؤسسه بخشی تحت عنوان «بخش طبقه‌بندی گیاهان» با سه آزمایشگاه طبقه‌بندی گیاهان عالی، طبقه‌بندی گیاهان پست و طبقه‌بندی قارچ‌ها و باکتری‌ها تصویب و ابلاغ شد.

با تصویب تشکیلات جدید مؤسسه تحقیقات آفات و بیماری‌های گیاهی در قالب سازمان تحقیقات کشاورزی در سال ۱۳۵۷، بخش طبقه‌بندی گیاهان به «بخش تحقیقات گیاه‌شناسی» تغییر نام داد. همچنین وظایف تحقیقات باکتری‌شناسی از این بخش جدا و به بخش تحقیقات بیماری‌های گیاهان مؤسسه محول شد. در سال ۱۳۷۶ نام این بخش به دلیل ماهیت فعالیت‌های خود به «بخش تحقیقات رستنی‌ها» تغییر نام داد.

بخش تحقیقات رستنی‌ها به عنوان بنیان‌گذار تحقیقات رده‌بندی قارچ‌ها و گیاهان در وزارت جهاد کشاورزی و همچنین با دارا بودن مجموعه‌های غنی نگهداری قارچ‌ها، گیاهان و علف‌های هرز در وزارت مذکور از جایگاه ویژه‌ای در تحقیقات کشاورزی، خاصه تحقیقات گیاه‌پزشکی در کشور برخوردار است.

مجید اسکندری یکی از کارشناسان این بخش درباره ذخایر آن عنوان کرد: بزرگترین ذخایر ژنتیک جهان اسلام در این بخش نگهداری می‌شود.

مقام مسئول تصریح کرد: بالغ بر ۳۰۰ هزار نمونه ژنتیک گیاهی در این بانک ذخیره شده که ۸۰ درصد آن از بین گیاهان ایرانی جمع‌ آوری شده است.

این کارشناس بخش تحقیقات وزارت جهاد کشاورزی با اشاره به ۷۰ سال فعالیت بخش رستنی‌ها، یادآور شد: ارزش مالی این بانک ژنتیک گیاهی بالغ بر ۲۰۰ میلیارد تومان است.

گفتنی است بزرگترین بانک ژن گیاهی خاورمیانه و شمال آفریقا در ایران ذخیره و نگهداری می‌شود.