به گزارش خبرگزاری فارس توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی یکی از بهترین راهکارهای اشتغال زایی در مناطق روستایی است که جلوگیری از مهاجرت بی رویه از روستا به شهر، کاهش ضایعات محصولات کشاورزی، افزایش ارزش افزوده محصولات و پیشرفت اقتصادی - اجتماعی مناطق روستایی را به همراه دارد.

صنایع تبدیلی از قابلیت ایفای نقش تعیین کننده در تنظیم بازار محصولات کشاورزی نیز برخوردار است. بیشتر کشاورزان از عرضه همزمان محصولاتشان در بازار و کاهش شدید قیمت متضرر می‌شوند و این در حالی است که با استفاده از صنایع تبدیلی می توان محصولات کشاورزی را در خارج از فصل به بازار عرضه کرد.

هم اکنون ضایعات بخش کشاورزی ایران حدود 30 درصد است که ارزش این حجم از ضایعات بین 5 تا 8 میلیارد دلار برآورد می شود. این در حالی است که با فرآوری این میزان ضایعات، می توان سالانه حدود 15 میلیون نفر را تغذیه کرد. ایجاد صنایع تبدیلی و تکمیلی مؤثر ترین راهکار برای کاهش حجم ضایعات کشاورزی به شمار می رود.

اسماعیل اطمینان، یکی از برگزیده های همایش ملی طلایه داران اقتصاد مقاومتی است که با خلاقیت و ابتکار در تولید انواع میوه خشک یا اصطلاحا چیپس میوه موفقیت های زیادی کسب کرده و توانسته برای محصول درجه 1 خود مشتری های برون مرزی پیدا کند.

اختراع دستگاه های جدید و آنزیم بری با بخار

آقای اطمینان در کارگاه تولید میوه خشک خود برای 10 نفر اشتغالزایی کرده است که همه آن ها جوانان تحصیل کرده در رشته های شیمی، صنایع غذایی، کشاورزی و ... هستند. او خاطرنشان می کند: «تولید محصول ارگانیک و عاری از مواد شیمیایی برگ برنده کارگاه ماست. همه میوه ها قبل از ورود به چرخه تولید توسط مهندس کنترل کیفیت بررسی می شوند و در صورتی که مشخص شود در تولید میوه ها از سموم آفت کش استفاده شده بلافاصله برگشت می خورد. در تولید میوه خشک بیشتر کارگاه ها از سموم شیمایی در مرحله شست و شو استفاده می کنند. اما ما توانستیم یک راه حل ابتکاری به عنوان جایگزین شوینده ای شیمیایی پیدا کنیم. شست و شوی میوه ها و عملیات آنزیم بری در کارگاه ما با استفاده از بخار آب انجام می شود و برای این کار خودمان دستگاهی بی نظیر اختراع کرده ایم.»

این فعال اقتصاد مقاومتی درباره دستگاه های صنایع تبدیلی مورد استفاده اش، اظهار می کند: «دستگاه آنزیم بر و پوست کن اختراع خودمان است. دستگاه پوست کنی که اختراع کردیم در جهان لنگه ندارد. این دستگاه در هر ساعت 100 کیلوگرم سیب را پوست می کند، برش می دهد، حلقه حلقه می کند و تفاله اش را می گیرد. وجود کمپرسور به دلیل نشست هوا، آب و روغن عامل ایجاد آلودگی در محصول نهایی است. ما توانستیم با جایگزین کردن پنوماتیک، کمپرسورها را حذف کنیم تا محصولی کاملا ارگانیک تولید کنیم. قیمت دستگاه آنزیم بر در داخل کشور 14 میلیون تومان و در ترکیه 130 میلیون تومان بود اما ما آنقدر قطعه خراب کردیم تا فقط با 13 میلیون تومان این دستگاه را در کارگاه ساختیم.»

ایجاد ارزش افزوده

برگزیده همایش ملی طلایه داران اقتصاد مقاومتی درباره محصولات تولیدی اش، می گوید: «سیب، گلابی، آلو، کیوی، آلبالو، قیسی، انبه، نارگیل، نارنگی و پرتقال میوه هایی هستند که از آن ها چیپس میوه تولید می کنیم. آلوی خاکی یکی از میوه هایی است که دربازار مشتری بسیار کمی دارد اما وقتی ما آن را به میوه خشک تبدیل کردیم، پرتقاضا ترین محصول کارگاه و پادشاهِ میوه های خشکمان شد. میوه زعفرانی، شکلاتی، کنجدی و گردویی از جمله محصولات ابتکاری ماست. صنایع تبدیلی حقیقتا بمب ارزش افزوده است. مثلا فرض کنید قیمت هر کیلوگرم سیب 10 هزار تومان باشد. از هر 10 کیلوگرم سیب، 1 کیلوگرم چیپس سیب بدست می آید، قیمت این 1 کیلوگرم میوه خشک در بازار بین 30 تا 50 هزار تومان است.»
اسماعیل اطمینان توانسته مشتری هایی در ترکیه و روسیه برای کارگاهش دست و پا کند؛ مشتری هایی که بسیار پر و پا قرصند و سفارش های زیادی به او داده اند.

او در این باره می گوید: «ترکیه در تولید میوه خشک کشور صاحب سبکی است. وقتی محصولات را برای معرفی به آنجا فرستادیم، چندی بعد دعوتنامه معاون وزیر بازرگانی ترکیه به دستمان رسید. به ترکیه سفر کردیم و متوجه شدیم از محصولات بسیار خوششان آمده است. در آنجا اصرار داشتند که من کارگاهم را به ترکیه منتقل کنم و در آنجا مشغول به کار شوم و انواع مشوق ها را هم ارائه کردند.»

صادرات به ترکیه و روسیه

او می افزاید: «من می دانستم که وظیفه ملی من ایجاد شغل در داخل خاک کشورم است و نباید کارگاه را از ایران خارج کنم، پس سعی کردم به زبان اقتصاد آن ها را متقاعد کنم که به جای فکر کردن به تغییر مکان کارگاه من از ایران به ترکیه، به خرید محصول صادراتی ایران فکر کنند. به آن ها گفتم شما از طعم محصولات من خوشتان آمده اما باید بدانید این این میوه ها با این طعم متفاوت و دلپذیر فقط در ایران تولید می شود و در هیچ جای دیگر جهان از جمله ترکیه یافت نمی شود. اگر بخواهیم این میوه ها را از ایران به ترکیه بیاوریم هزینه زیادی دارد و قیمت تمام شده بسیار افزایش می یابد.

پس اجازه دهید من در ایران به کارم ادامه دهم و محصولاتم را به ترکیه صادر کنم که مورد موافقتشان قرار گرفت و در مرحله نخست سفارش ماهانه 5 تن میوه خشک را دادند. محصولات را برای روسیه هم ارسال کردیم و در مسکو مشتری خوبی پیدا کردیم که ماهانه 10 تن میوه خشک سفارش داد. البته برای پاسخگویی همزمان به نیاز داخل و نیز سفارش های صادراتی نیازمند گسترش کارگاه، افزایش تعداد دستگاه های صنایع تبدیلی و در نتیجه تسهیلات بانکی هستیم.»