طی سال‌های اخیر واحد‌های صنفی لبنیاتی به شدت رشد پیدا کردند به نوعی که در تمام محله می‌توان تعدادی از این واحد‌ها را مشاهده کرد.

واحد‌هایی که انواع و اقسام لبنیات از ماست و کره و دوغ شیر گرفته تا عسل و خرما و برخی اجناس دیگر که ارتباطی به شغل آنها ندارد.

اما اینکه چرا طی سال‌های اخیر بر تعداد این واحد‌ها افزوده شده را می‌توان قطعا به دلیل استقبال مردم از این واحد‌ها عنوان کرد و اگر این استقبال نبود قطعا بر تعداد این واحد‌ها افزوده نمی‌شد.

البته بخشی از مصرف کنندگان دلیل استقبال از لبنیات سنتی را به کیفیت محصولات لبنی که توسط کارخانجات تولید می‌شود مرتبط می دانند و عنوان می کنند این تولیدات طعم و مزه ای که مردم از لبنیات انتظار دارند را ندارند، حتی می‌توان به داستان استفاده پالم در لبنیات نیز در این میان اشاره کرد که تاثیر زیادی در سوق داده شدن مردم به سمت استفاده از این لبنیات داشته و بخشی از مردم را به این باور رسانده که لبنیات سنتی سالم‌ تر از لبنیات تولیدی توسط کارخانجات هستند.

اما از طرفی استفاده کنندگان از این لبنیات شاید به خطرات دیگری که آن‌ها را در این زمینه تهدید می‌کند توجهی ندارند.

رضا باکری دبیر انجمن صنایع لبنی در گفت‌ وگو درباره چرایی افزایش واحد‌های لبنیات سنتی اظهار کرد: عموما این واحد‌ها توسط دامداران راه اندازی می‌شوند تا شیر خود را مستقیما تبدیل به فرآورده کنند و بسته به وضعیت مالی، شعبات متعدد دایر می‌کنند.

دبیر انجمن صنایع لبنی افزود: دامداران با اینکار به جای اینکه هر کیلوگرم شیر را با قیمت ۲۲۰۰ تا ۲۳۰۰ تومان به کارخانجات بفروشند ترجیح می‌ دهند با قیمت ۳۵۰۰ تا ۴۵۰۰ تومان عرضه کنند تا منفعت بیشتری کسب کنند و هر تا جایی که می توانند سعی می کنند شیر تولیدی و فرآورده های خود را از این طریق عرضه کنند و مابقی را به کارخانجات بفروشند.

وی ادامه داد: استفاده از لبنیات سنتی قطعا مشکل آفرین است و احتمال انتقال بیماری مشترک انسان و دام از طریق شیر خام و فرآورده‌ های که از شیر غیر پاستوریزه تهیه می‌شود وجود دارد، اما در حال حاضر مسئولان بخاطر اشتغال ترجیح می‌ دهند برخورد نکنند.