هدف این رویکرد منحصر به فرد، شبیه‌سازی پروتئین‌های کلیدی شیر مانند کازئین و آب پنیر است که برای تغذیه و طعم ضروری هستند.

به نقل از آی‌ای، با شیوع آنفلوانزای پرندگان در شرکت‌های لبنی ایالات متحده، سلامت شیر کاهش یافته است. شیر خام یا غیر پاستوریزه می‌تواند تاثیر بدی بر حیواناتی که آن را می‌نوشند، داشته باشد. برخی از کارگران لبنیات به این بیماری مبتلا شده‌اند.

به گفته سازمان غذا و دارو، شیر تجاری ایمن است، زیرا پاستوریزه است و در نتیجه همه میکروب‌ها از بین رفته‌اند. با این حال، یک عامل خطر همچنان وجود دارد، زیرا همه با نوشیدن شیر سویا یا قهوه سیاه راحت نیستند.

رویکردهای نوآورانه برای تولید شیر بدون نیاز به گاو

برخی از شرکت‌ها و مهندسان در حال ابداع راه‌هایی برای تولید شیر هستند، اما نه با استفاده از گاو. هدف آنها دستیابی به این هدف با مهندسی مخمرها و گیاهان با ژن گاو است. این به آنها اجازه می‌دهد تا پروتئین‌های کلیدی را بسازند که رنگ شیر را ایجاد می‌کند و طعم و ارزش غذایی اصلی را حفظ می‌کند.

آنها از کازئین استفاده می‌کنند که یک پلیمر سست است که فراوان‌ترین پروتئین موجود در شیر به حساب می‌آید و همان چیزی است که باعث کش آمدن پنیر پیتزا می‌شود. در کنار این، آنها از آب پنیر، ترکیبی مغذی از اسیدهای آمینه ضروری که اغلب در پودرهای انرژی استفاده می‌شود، استفاده می‌کنند.

جایگزینی کردن حیوانات با موارد دیگر برای به دست آوردن شیر با ظهور شیر بادام و سویا چیز جدیدی نیست.

در هر صورت، شیر معمولی نیز طبیعی نیست. کارشناسان معتقدند گاوهای زیادی وجود دارند که زباله‌های گلخانه‌ای تولید می‌کنند و در نتیجه از آب و زمین زیادی استفاده می‌کنند. مطمئنا، این نمی‌تواند بهترین راه برای تولید غذا باشد.

تولید شیر بدون گاو قطعا ساده‌تر است. با این حال، برخی از شرکت‌های زیست‌فناوری وضعیت موجود را به چالش می‌کشند. یک استارت آپ مخمری مهندسی کرده که به تولید بتا-لاکتوگلوبولین که جزء اصلی آب پنیر است، کمک می‌کند.

سخنگوی این شرکت تصریح کرد: یک کارخانه بیوتکنولوژی واحد مخمرهای حباب‌دار که از شکر تغذیه می‌کند، می‌تواند از نظر تئوری جایگزین ۵۰ هزار تا ۱۰۰ هزار گاو شود. این استارت‌آپ به منظور تولید پنیر، بستنی و نوشیدنی‌های وابسته به شیر، دسته‌های آزمایشی و فرمول پروتئین با روغن‌های گیاهی و شکر تهیه کرده است.

این فرآیند اگرچه بسیار جالب به نظر می‌رسد، اما با مجموعه‌ای از چالش‌های خاص خود همراه است. یکی از بزرگترین چالش‌های سرمایه‌گذاری‌های بیوتکنولوژی این است که هزینه‌های تولید خود را به اندازه کافی پایین نگه دارند تا بتوانند با هزینه استفاده از گاوها رقابت کنند.

همچنین، این که جایگزین کردن شیر گاو بسیار دشوار است، بیشتر انسان‌ها با نوشیدن شیر گاو بزرگ شده‌اند و این بخشی جدایی ناپذیر از زندگی آنها در حال حاضر تبدیل شده است. با این حال، بنیانگذاران بر این باورند که اکنون زمان آن رسیده است که یک گام فناورانه برداریم.

ما سالانه ۶۰ میلیارد حیوان را برای غذا پرورش می‌دهیم و این شوکه‌کننده است. ما به گزینه‌هایی نیاز داریم که برای محیط زیست بهتر باشد، بر استفاده از آنتی بیوتیک‌ها و بر خطر بیماری‌ها غلبه کند.

یکی از مزایای این روش این است که تولید شیر بدون گاو خطر ابتلا به ویروس حیوانی را به همراه نخواهد داشت و این یک فرصت بسیار بزرگ است.